Wojciech Furman - choreograf, tancerz, aktor teatru fizycznego, nauczyciel i popularyzator nauki o ruchu. Jego doświadczenie z młodych lat zakorzenione w tańcu towarzyskim tworzy hybrydę z późniejszą edukacją w tańcu współczesnym na kierunku studiów „Taniec w Kulturze Fizycznej” oraz na licznych warsztatach takich jak b12 w Berlinie, Deltebre Dansa w Hiszpanii, Kalamata Dance Festival w Grecji, gdzie rozwijał się w wysoce fizycznych technikach tańca i teatru. Pracował i występował m.in. z Teatrem Rozbark, Krakowskim Centrum Choreograficznym, Teatrem Nowszym, Kolektywem Holobiont, Wrocławskim Teatrem Pantomimy, Instytutem Goethego, oraz w ramach Festiwalu Malta, programów Polskiej Sieci Tańca i Teatr Polska współtworząc takie spektakle i projekty jak: „Tyran” (chor. J. Lewandowski), „Creature” (chor. Ben J Riepe), „Frankenstein” (chor. Tomasz Ciesielski), "Rozkosz" (chor. J. Lewandowski), „Trans_miss(i)on” (chor. I. Olszowska i F. Feher), „Desert" (chor. P. Wycichowska), „Mój Ogon i Ja” (chor. Kolektyw Holobiont), wideo do utworu „Dynamit” - Luna (chor. H. Ganjalyan), „Nie ma dzieci, są ludzie” (chor. W. Furman), „Ile waży czerń?” (chor. W Furman). Doświadczenie taneczne i choreograficzne zdobywał u takich osób jak Maxine Doyle (Punchdrunk), Hannes Langolf (DV8), Edivaldo Ernesto, Akira Yoshida (Peeping Tom), Felix Landerer, Jukstapoz, Guy Nader, Aleksandros Anastasiadis (Ultima Vez), Jozef Frucek i Linda Kapetanea (Rootlessroot), Milan Herich, Tom Weksler, Adrian Bartczak (Cart Blanche), Igor Podsiadły (Club Guy&Roni), Marion Sparber & Alan Fuentes, Iwona Olszowska, Paulina Wycichowska, Ewa Wycichowska, Jacek Owczarek. Jest również stypendystą Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca oraz stypendium twórczego Miasta Poznania.